โวล์ฟกัง อมาเดอุส โมทซาร์ทเป็นอัจฉริยะทางโลกดนตรีอย่างแท้จริง ที่หลายต่อหลายคนขนานนามเขาว่าเป็น “ นักดนตรีแห่งนักดนตรี ” แต่ชีวิตของเขานับเป็นเรื่องที่น่าเศร้าอย่างมาก โมทซาร์ท เป็นผู้ประพันธ์เพลงยิ่งใหญ่อีกผู้หนึ่งในยุคคลาสสิกเป็นชาวออสเตรีย โมทซาร์ทกำเนิดในครอบครัวนักดนตรี เมืองซาลซ์บวร์ก พ่อของเขาเป็นผู้อำนวยการดนตรีให้กับนักบวชระดับอาร์บิชอปองค์หนึ่ง เมื่อเขาอายุได้ 3 ขวบ โมทซาร์ทได้แสดงความสนใจในบทเรียนดนตรีของพี่สาว ซึ่งผู้เป็นพ่อเมื่อเห็นว่าลูกชายตัวน้อย ๆ สนใจในการดนตรี ก็เลยสอนดนตรีให้ทุกวัน โมทซาร์ท เริ่มชีวิตเป็นนักดนตรีเมื่ออายุ 5 ขวบ ด้วยความเป็นอัจฉริยะ เขาเริ่มแสดงดนตรีโดยเล่นเครื่องดนตรีเปียโนโบราณที่เล่นโดยการดีดสาย ( Harpsichord ) ได้เป็นอย่างดี และยังสามารถแต่งเพลงสั้น ๆ ได้อีกด้วยเมื่ออายุ 6 ขวบ
เมื่อโมทซาร์ท อายุได้ 7 ปี เขาได้เดินทางไปแสดงดนตรี ร่วมกับสมาชิกในครอบครัวของเขาหลายต่อหลายแห่งในออสเตรีย โมซาร์สเป็นเด็กที่น่ารักมาก ครั้งหนึ่งเขาไปแสดงดนตรีในวังของจักรพรรดิในกรุงเวียนนา เขาบังเอิญลื่นล้ม ก็มีวัยรุ่นสาวคนหนึ่งเข้ามาอุ้มให้เขาลุกขึ้น เขาก็พูดว่า “ คุณใจดีจังเลยครับ เมื่อผมโตขึ้น ผมจะแต่งงานกับคุณ ” และ หญิงสาวคนนั้นก็คือ มารี อังตัวแนตต์ ซึ่งต่อมาได้เป็นราชินีของฝรั่งเศสนั้นเอง
ครั้นพออายุได้ 13 ปี เขาได้เดินทางไปแสดงดนตรีทั่วประเทศอิตาลีถึง 2 ปี เมื่ออยู่ที่กรุงโรมเขได้ไปที่โบสถ์ของพระสันตะปาปา ( Sistine Chapel ) และได้ฟังดนตรีที่มีชื่อเสียงบทหนึ่งซึ่งไม่เคยมีการบันทึกโน้ทเพลงเอาไว้ แต่หลังจากโมซาร์ท์ได้ฟังเพลงนี้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น เขาก็สามารถเขียนโน้ตลงไปได้หมดจากความทรงจำของเขา และที่โรมนี่เองที่พระสันตะปาปาได้ประสาทเครื่องราชอิสริยาภรณ์ระดับ Gold Spur ซึ่งทำให้เขาได้เป็นอัศวินเมื่ออายุได้เพียง 13 ปี เท่านั้น นอกจากนี้ โมทซาร์ทก็มีผลงานการประพันธ์เพลง โซนาตา คอนแชร์โต ซิมโฟนี เพลงวัดประเภทต่าง ๆ โอเปราชวนหัว และ โอเปเรตตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น